"Człowiek i atmosfera"

Celem programu było podniesienie świadomości ekologicznej młodzieży, osób dorosłych z terenu opolszczyzny, właścicieli, mieszkańców i użytkowników prywatnych posesji, działek pracowniczych a także mieszkańców korzystających z czynnych form wypoczynku na obszarach cennych przyrodniczo. Zadaniem programu było również ukształtowanie postaw (zachowań) „przyjaznych” środowisku, poszerzenie wiedzy z zakresu przyczyn, skutków oraz zagrożeń dla środowiska i zdrowia ludzi wynikających ze spalania odpadów w paleniskach domowych, przydomowych i na działkach.

Cel ten został osiągnięty poprzez opracowanie, wydrukowanie i dostarczenie bezpośrednio pod 7 000 adresów domków dwukrotnie po dwie ulotki o różnej treści na terenie Czarnowąs, Krzanowic, Tułowic, Grodźca, Nowej Wsi Królewskiej, Grudzic, Koloni Goałwickiej, Gosławic, Szczepanowic, Zakrzowa, Wróblina , Zaodrza, Chabrów. Do działkowiczów na 1 500 działek w dwóch cyklach po dwie ulotki oraz do 3 000 mieszkań w dwóch cyklach po jednej ulotce.
Osoby roznoszące ulotki wyjaśniały osobom zainteresowanym cel programu. Przy założeniu, że średnio rodzina składa się z trzech członków 30 000 osób zetknęło się z materiałami edukacyjnymi. Dla utrwalenia i poszerzenia wiedzy z zakresu zagrożeń, jakie niesie za sobą spalanie odpadów zostały rozłożone almanachy zawierające treść wszystkich ulotek w miejscach o dużym skupieniu i dużej rotacji ludności m.in. przychodniach, aptekach, na uczelniach, w szkołach, akademikach, itp. Almanachy były również rozdawane na zorganizowanym 18 maja br. w Muzeum Wsi Opolskiej „Pikniku ekologicznym”. Dzięki specyficznej szacie graficznej ulotki odróżniały się w znaczny sposób od innych dostarczanych mieszkańcom materiałów reklamowych i wzbudzały zainteresowanie.

Wiele osób potwierdzało, że w ich najbliższym sąsiedztwie spalane są odpady, natomiast zimą wydobywa się z kominów ciemny drażniący dym. Wielu mieszkańców, do których trafiały materiały edukacyjne z entuzjazmem przyjmowało informację o realizacji takiego programu wskazując potrzebę powtarzania takich akcji. Wiele głosów mieszkańców potwierdza ogromną skalę problemu a zarazem bezsilność wobec osób spalających odpady.

Wskazywano, że jednorazowy program nie rozwiąże problemu i powinien być powtarzany, wówczas mógłby poszerzać wiedzę z zakresu skutków oraz zagrożeń dla środowiska i zdrowia ludzi wynikających ze spalania odpadów a poprzez promocje postaw proekologicznych wpływać na zmianę zachowań mieszkańców.
Wskazywano również, że złe praktyki mogłaby ograniczyć możliwość zgłaszania przypadków spalania odpadów pod groźbą surowych kar, lecz mieszkańcy nie są zorientowani gdzie można zgłaszać takie zdarzenia i od kogo oczekiwać interwencji oraz czy i jakie konsekwencje pociąga za sobą spalanie odpadów.
Osiągnięcie sąsiedzkiej dezaprobaty dla wszelkich indywidualnych i zbiorowych poczynań szkodzących środowisku a tym samym wszystkim dookoła nie jest trudne, natomiast chęć zgłaszania takich zdarzeń jest traktowana jak donosicielstwo.
Pojawiały się głosy przeciwne programowi a uzasadnieniem takiej postawy były wątpliwości czy adresaci programu będą czytać ulotki. Odpowiedzią na tą wątpliwość jest konstrukcja ulotki tj. mało treści dużo obrazu.
Wnioski, jakie nasuwają się podsumowując program to konieczność powtórki programu z dodatkową informacją dotyczącą praw mieszkańców, konsekwencji jakie pociąga za sobą spalanie odpadów oraz podaniem jednostek, którym można zgłaszać takie zdarzenia.